İnsan Aşkı Bir rüzgâr gibi esti gözlerinden,
Ne yönü belliydi ne süresi.
Kalbim, bir çöl gibi susuz kaldı,
Adını her çağırışımda yankı değil,
Sessizlik döndü bana.
Bir gül gibi açtı sonra soldu,
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta