Sanıyorum ki dünyanın da beni gördüğü,
sevdiği bir gün oluyordu
Öyle ki gün ışıklarını yakıyordu!
Böyle yaşlı bir çocuğun yapraklarının düşmesi gibi
İki yanım ağaçlarla kaplı upuzun yol, sarıp kucaklıyordu beni.
Böyle vakitlerde
Kemanın yaylarından fırlayan hüzün, yanaklarınızı acıtabilir!
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.