İhtiyaç Şiiri - Kudret Kobal

İhtiyaç duyduğunda
Ara diye not düşmüşsün
Ama sigaraya çaya
Bir duble rakıya
Yoksa bir nefese ihtiyaç
Duyduğum gibi mi
Belirtmemişsin
 
Gün gelir ya onlar beni
Ya da ben onları terk ederim
Ama gün gelir ben terk etmem
Son nefes bırakır gider beni
 
Sevginin terazisi olmaz ki
Kaç grama ihtiyacımız var bilelim
Sevginin azı çoğu olmaz ki
Çok demli olsun diyebilelim

Sevdiğimi bir şeye benzetmem ben
Çiçeğe böceğe dağa bağa
Denize balığa yosuna kuma benzetmem
Sevgim şekilsiz
İsimsiz sıfatsız zamirsizdir
Sevgidir işte
Kokusuz tatsız tuzsuzdur
Ama hayatınım tek anlamadır
Sevdadandır bunlar işte

Yerken içerken yatarken
Yanımda olman için değil
Sana ihtiyacım
Benim;
Senin bana ihtiyacın olduğu zaman
Yanında olabilmeye ihtiyacım olduğu için
Sana ihtiyacım var
Bu yüzden
Her gece bir vurgun
Yaşar gönlüm
Rüyalar bir umut
Uyanışlar bir kabus
Bu yüzden
Gözyaşları ile doğar
Matem ile batar güneş
Sen taktın bu maskeyi
Yüzümde mutluluğun yalancısı
İçimde sensizliğin acısı
Beni yakan seni gidişin değil
Ah canım
Sevgilerin öksüz kalışı

Derdini anlatacak kadar değil
Derdimi anlayacak kadar
Aşkca bilseydin
Ne şiire gerek kalırdı ne de şarkıya

Kendini anlayacak kadar değil
Bizi anlatacak kadar
Sevgice bilseydin
Ne özleme gerek kalırdı ne de vuslata

 
Bu yüzden
Sana ihtiyacım olduğu için değil
Seni sevdiğim için
Sana ihtiyacım var diye
Notunun dibine not düştüm ihtiyaçtan
Bilesin

Bizim sevdamızdan
Sevgiliye ihtiyaç doğar
İhtiyacımız olduğu için sevmeyiz