Şimdinin değerini hiç bilmiyorduk, hiç!
Oysa her şey şimdiden çıkıyordu.
Şimdiyle, ertelenebilir bir tanışlığımız yoktu.
Şimdiyle, dölütümüzden bu yanaydı tanışlığımız.
Şimdi, ikizleme düşen birer cenindik vulvaya,
Ve şimdi de öylesine, tutunmasaydık
Dizlerine birbirimizin, düşüverecek gibiydik
Gözetimsiz, tersin tersi.
Bitiyordu her cümle işte.
Her cümle, ne kadar uzatsan da virgülleri,
Soru, ünlem ve diğer pespaye tüm işaretler,
Elbet bir noktaya erişirler.
Kapanıp açılan + ve - parantezler arasından,
(yorgun süzgün) cümleler toplamıyla
Bütünsel bir yaşam icra etseler de dolu dizgin,
Bir kurdeleyi göğüslüyorlardı elbet,
Ama en önünden ama en arkandan,
Kovalanır kovardın, tersin tersi.
Bi aylak itiraf,
Aylaklar İktidarımdan,
Aylaklar Tahtımın yan kenarlarını tırtıklayarak,
Ve ben deniz, Aylaklar Kraliçeliğine aday
Aylak Kontes!
Gururlu ve Aylak!
Hem gururlu hem Ay'lak!
Dursam diyorum şimdide. Bi dursam.
Şimdi bi dursa, şimdi.
Kaçmasam benden, tersin tersi.
Uç verseler, ülger lügatimden
Yeni cümlelerin harfleri. Değil
Damla damla, boşalırcasına
Damarından damarıma
Kanımın kanı.
Çünkü 'san ki at' asıl İMDİ yapılırsa 'san'at'.
Habibe Merih AtalayKayıt Tarihi : 10.4.2016 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10 Nisan 2016 Pazar 09:18:25




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!