İhanetin Gözleri Şiiri - Duyulmayan Çığlık

İhanetin Gözleri

Eller de gördüm gözlerini,
Kirlenmiş sevdamızı sevemem artık.
Bir zamanlar cennetimdi o bakışların,
Şimdi yabancı bir çehrede, karanlık.

Hangi sözlere kandın, hangi gözlere kapıldın?
Kim unutturdu beni sana?
Hangi masal, hangi yalan
Bizi bizden aldı da götürdü uzağa?

Sevdin mi onu da, beni sever gibi?
Onun yanında da titredi mi sesin?
Ona da “seni seviyorum” dedin mi?
Yoksa aynı kelimeleri, herkese mi söyledin?

Ben sana yüreğimi açmışken,
Sen başkasının kapısında aradın ışık.
Oysa ben senin uğruna
Kendi gölgemden bile vazgeçmiştim.

Şimdi soruyorum sana:
Değer miydi bir anlık heves uğruna
Bizi mezara gömmeye?
Değer miydi gözlerimin nurunu,
Yabancı ellerde soldurmaya?

Eller de gördüm gözlerini,
Artık biliyorum, dönsen de eski sen olmazsın.
İhanetin izleri silinse bile,
Sevdamızın yarası asla kapanmaz.