Hançer sırta saplanır,
Ninniler kulağa fısıldanır.
Kalp kalpte yanıltılır,
İnancı yıkılan, ihânete yönlenir.
Erkek olmuş bin kadına bende,
Sahi kadına 'çiçek' de denilemez artık bence.
Kim kimden yüce, (?)
Her biri alçalmış iyice.
Şeytan etmiş kula kulluk,
Mahşere almamış kimse yolluk..
Yüreği aydın bilir, bu en büyük yokluk.
Kim kime yaklaşır ise, hep bir çıkar;
Sahîh olan insan'dan hep kaçar..
Gül de, sümbül de, hep kalp de açar;
Kâm içinde, yarınlara solgunluk kaçar..
Sözü az olanın özü çok olurmuş.
Nereden baksam hayata, oradan vurulmuş, insan 'da hayâ 'da..
[ 29 Temmuz 2024 ]
Kayıt Tarihi : 3.8.2024 05:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir de geçen "bende" kelimesinin kökeni Farsça olan, bu kelimenin anlamı: kul, köle anlamına gelmektedir. Günümüzde ise, yanlış yazım ile, "ben de" sözcüğü, Türkçe de çoğunluk tarafından, "bende" şeklinde yazılmaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!