Bir ağaçta dal olsaydım,
Sararıp da gül olsaydım,
Atsalardı ateşlere!
Allah’ıma kul olsaydım.
Yürüseydim dağda taşta,
Gezmeseydim akıl başta,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
