Ignac Kunos Şiirleri - Şair Ignac Kunos

22 Ekim 1860 - 12 Ocak 1945
Ignac Kunos

Ayva çiçeklendi aman güller çillendi
Aftosun başında aman yazma kirlendi
Adın dillendi

Ko desinler Aftos yarim parmağı kınalı
Güvercin topuklum aman elma da yanaklı

Devamını Oku
Ignac Kunos

Bahar oldu akar sular çayıra
Yorulursun çıkma kuzum bayıra
Çoban gelir ister seni ayıra
Yorulursun çıkma kuzum bayıra

Gel gidelim şu derenin yoluna

Devamını Oku
Ignac Kunos

Bahçe dıvarından aştım
Kırmızı güle ulaştım
Öptüm koktum helallaştım

Kadınım şalı kuşan da gel
Nar ağacı narsız olmaz

Devamını Oku
Ignac Kunos

Bahçuvan kızıyım bende ar olmaz
Bir budak fesliyen yollasam yar olmaz
Yar yanında olsam ah-u-zar olmaz

Bahçuvan kızısın bahçen var mıdır
Koynundaki turunç mudur nar mıdır

Devamını Oku
Ignac Kunos

Balçık iskelesinden çıktığım zaman
Dudusile kumrusu öttüğü zaman
Ecel çatmış Kamil reis çilemiz tamam

Yanarım genç yaşıma kaldım deryada
Aşkınız kömür gözlüm benden ziyade

Devamını Oku
Ignac Kunos

Adile canım Adile
Kurban olam o dile
Asma filizi gibi
Sarılam ince bele

Adile dedikleri

Devamını Oku
Ignac Kunos

Akdeniz üstünde yaldız piyade
Validen sever mi benden ziyade
Tombul ellerinle gülgülü bade

Şurada bir hanım vardır bari maşallah
Döne döne benim yarim olur inşallah

Devamını Oku
Ignac Kunos

A benim kırmızı gülüm
Sağ yanına eymiş dalın
Kime arz edem ben halım

Sevdim o yarı zalimi
Eyri giyer dal fesini

Devamını Oku
Ignac Kunos

Acem kızı ne bakarsın kuleden
Öldür beni ben çıkayım aradan
Kısmetimiz elbet verir yaradan

Gitti Şiraz gitti Tiflis neyleyim
Başım alup Kandehara gideyim

Devamını Oku
Ignac Kunos

Çala çala kolum düştü
Kolumun kalçağı düştü
Daha çok söylerdim amma
Çocuklar başıma üştü

Şindi a(ğ) zımı açayım

Devamını Oku