İftirak Şiiri - Suran Baran

Derler ya, dışı tenha insanın, içi ise mahşer.
Kim bilir hangi çığlıkların içindeyim.
Ey kör kalbim!
Gözün ağlamaklı yine değil mi,
Bir sebepsiz hüzen, bir nedensiz firâka ?

Ey ahmak kalbim! Kalbin bir başka mı çarptı?
Nedir bu hüznün, nedir bu telaşın ?
Belki de dönüşü olmayan firâklara gebesin,
Belki de karanlıkta atılan bir taşa..
Yine de dur kaldığın yerde, gün doğar.
Güneşi batıran zat geceyi de tamir eder.
Gün doğumunu bekle kör kalbim,
Gün doğumunu.