İftira Şiiri - Erdal Üstündağ

Bir iftira atıldı bana
Adalet için çıktım yola
Moralim gitti arabada
Şaşakaldım ben sorulara
Anladım, iftira atılmış
Bana altın vuruş yapılmış
Konuştukları hemen atış
Bellekten konuşunca cayış
Adaletsiz yöneticiydi
Müdürlüğüne güvendi
Güvenliği atmak istedi
Allah buna izin vermedi
İnsanların hakkını yiyip
Kuran-ı Kerim’den bahsedip
Sonra tövbe ederim deme
Ahlaklı olacaksın ilk önce
Kul hakkı yediysen dünyada
Hacca gitmek için yorulma
Sordum onu Münker Nekir’e
Kul hakkını öde dedi önce
Zalime zalim söylemeyen
Haksıza haksız diyemeyen
Hakkaniyetten bahsetmesin
Adam diye yolda gezmesin
Firavun da ilahım sandı
Halk söylemedi yanlışlarını
Haykırmadılar ona hakkı
Örnekli ölümü yetmez mi?
İnsanların en aşağıları
Kendinden aşağıdakileri
Ceza vermeye çalışması
İşten atmaya çalışmasıdır
Evladım haksızlık yaptığımda
Benden olur musun dediğimde
Sen bizim babamız olsan da
Ben kayıramam dedi asla
Kendi zararına da olsa
Doğru konuşulur insana
Doğru olanların yanında
Allah olduğunu unutma