İffet Şiiri - Erdal Üstündağ

Başörtüsü takıyor namazı aksatmıyor.
Namazını Allah rızası için kılıyor.
Namazın karşılığını Allah’tan bekliyor.
Gösteri olsun diye namazı kılmam diyor.
Kardeşimiz örtüyü gösteriden takıyor.
Müslüman vicdanını öyle rahatlatıyor.
Namazını kılmıyor içim tertemiz diyor.
Kardeşimiz örtüyü örf adetten takıyor.
Müslüman dini araç olarak kullanıyor.
Benim doğrularım diyor epeğri yaşıyor.
İslam dini bunların birini emretmiyor.
Dinimiz az da olsa namaz kılın diyor.
Bacım başörtüsü kullanmıyorum diyor.
Sokakta gezerken insanlar kınarlar diyor.
Benim bacım iffetinden asla vazgeçmiyor.
Örtü de kullanmam, iffeti benden al diyor.
Ben insanları Allah için severim diyor.
Örtü kullanmıyor esneksiz doğru yaşıyor.
Evimde namazı ben aksatmıyorum diyor.
Başörtüsü kullanmıyor dosdoğru yaşıyor.
Din kardeşimiz bana göre gerek yok diyor.
Benim kalbim tertemiz inan gereksiz diyor.
Temiz konuşuyor, uygulaması uymuyor.
İffetsiz yaşıyor, konuşurken akım diyor.
Bir müslümanın özünde varsa teslimiyet
Müslümanın kendisinde yoksa İslamiyet
Nesneleri kullanmak değildir asıl maksat
Hangi insandadır bilinmez bu hakkaniyet