İffet Şiiri - Hacı Bekir Erdoğan

iffet adıydı huyuydu karekteriydi! başını her zaman yere egerdi gözlerini sözlerini hep gizlerdi bir sevdası vardı; onuda saklardı yanık bagrında buram buram sevdası kokardı! iffet. adıydı huyuydu karakteriydi! boya ve cila nedir bilmez ALLAH vergisini degiştirmez giyinir kendini hiç göztermez! sevdasını herkes bilir; o bildirmez! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! yakardı bagrını sevdası rıza! başını kaldırıp harama bakmazdı asla! dikkat ederdi vaktinde namaza mücadele ederdi düşmanlarıyla! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! iteatkardı sevdası rızaya ana baba yakın uzak akraba oyunu severdi; ama onamazdıda örnek aldıgı; haticetül küpra! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! çağa damgasını vurcak biriydi! gayesi annelik; onun üstesinden gelmeliydi! yetişdirdigi çocuklarda rızayı bilmeliydi! rıza için yaşayıp rıza için ölmeliydi! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! ne kaşıyları sorunu oldu ne saçı ne yüzüne boya kullandı! ne de dudaklarının rengiyle ugraşdı o ALLAH RIZASINA aşıkdı! öylece yaşadı!