İDRİS YENİ 2 HAYATI
Garip ömrüm
Yıl seksen üç mevsim bahar olunca
Anacığım yükün atıp rahatlamıştır.
Ebem garı adı İdris’tir deyip,
Peygamber ismiyle ululamıştır.
Yer adana hava sıcak buğday kurumuş,
Köylüler bir olmuş harman kurulmuş,
Gönüller coşmuş sular durulmuş,
Elifçeler’de gözlerim aralanmıştır.
Derdi çok çektiğim doğrudur amma,
Hüda nice rahmetler de bahşetti şükür.
Genç yaşta saçlarım ağardı zira,
Gönlümüz derinden yaralanmıştır.
Adımız nebiden mesleğimiz nebiden,
Daha ne dilerim yüce rabbimden.
Kim bilir Azrail gelir aniden,
Ölüm kapısı artık aralanmıştır.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!