Biz aynı kadere mahküm iki sevda suçlusuyduk.
Biz son arzusu olmayan iki idam yolcusuyduk.
Halbuki biz hep haksızlığın karşısında durduk.
Gün geldi çocuk olduk, an geldi yoksul olduk.
Yanlışlara yumruk vurduk, yaşlılara huzur bulduk,
Çok sustuk, mahvolduk, kahrolduk.
Ama hep, ama hep haksızlığın karşısında durduk.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta