Habersizce çekip gittin ama
Gölgelerin kaldı buralarda
Her adım atışta her mahsun bakışta
Bir damla gözyaşı bıraktın ardında
Bu benim kaderim anladım da
Yüreğimi buna nasıl razı ederim
Bunu daha henüz halledemedim
Bende yoruldum gidiyorum artık
Gönlüm gönlüne emanet
Varlığını taşımak zor geliyorsa
Yokluğuna alışmak daha doğru olacak
Değdiği yer yara olunca gül bile acı verir
Bu yara belki bizi içten vuracak
Gözlerimiz ama dilimiz lal kalacak
Ama eminim gönül sonunda
Kendi aydınlık yolunu bulacak
Kayıt Tarihi : 19.9.2025 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!