Gözler, çatık kaşları yük edinir kendine
bir çığlık kopacak olur
bir nefes geri döner yuvasına
çekilir kendine sözcük
kırılan mor parmaklarıyla.
ürkek bir sessizlik,
yürek parçalanmasıdır aynı zaman da
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
