insan içini
türkülere dökerdi
türküler tellerine
eller dokundukça
teller hep ağlardı...
insan içini
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




iNSAN İÇİNİ DÖKECEK BİR ŞEY BULUYOR ELBET
insan bu
çaresi çok
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta