Gecenin ortasına düştüğümde, bir yanık tütsü bağrımda adını heceler durur ne seslensem ses olur sesim ne de batan güneş edasındaki
gözlerim görür sabahı Damıtırım seni karşımda duran hayaline bilirim ki ak ellerin silerdi kirpiklerimi iki su damlası halimizi oysa
öyle zor ki seni sensiz yaşamak...
Sinemden yukarı taşıyor gıdımda takılıp kalıyor şah damarımda atıyorsun ha tutsam ölecek uzanıpta dokunamıyorum serap gibi
gülümsüyorsun baktığın her yerdeyim diyordun ya heryerdesin işte ta şuramda
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz