onlar her yerde
evde okulda hastanede pastanede
içimizde hücremizde
kanser olarak merhaba der bazen
bazen biz irlanda'lıyız
bazen hepimiz irlandalıyız
bazen irlandalı turistten meydan dayağı da yeriz
çünkü biz masadaki boş bardaklarız
aslında biz sadece kendimizi düşünürüz
asla başkalarını değil
düşündüğümüz ne söyleyecekleridir
tek korkumuz odur
Allah'a inanır, ölümde en çok biz ağlarız
Şehir plajının yanına kanalizasyonu koyan da biziz
doktora inanmayıp antibiyotik alanda
gökdelen dikip otopark yapmayan da
çocuğum deyip onları kreşe atanda
huzurevinde dedemizi unutan da
anne sütünde dünya sonuncusu olanda
yaşlıların polis korkusuyla parasını alanda
evet hepimiz çok irlandalıyız
hiç birimiz birbirimize Türk gibi davranmayız
İrlandalılarla alıp veremediğim yok
aslında ben gerçek irlandalıları çok severim
Kayıt Tarihi : 9.12.2015 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!