Gençliğimde aynada gözlerime bakar ,
Birbirimize gülümserdik.
Gülümsediğim o ışık
Benim en yakın halimdi aslında !
Bütün ömür yolculuğum birlikte geçiyordu..
Ancak ruhumu çoğu zaman ihmal ediyordum . Düşüncelerimin huzura kavuşması için,
Başkalarından beni çok sevmelerini bekliyordum ..
Sonra kendi kendime bunu ben yapmıyorsam,
Başkası neden yapsın ki diyordum !..
Sevilmenin garantisi mi vardı ?
Annelerimizden başka böyle biri yoktu ki ! ..
Gökyüzünde güneşimiz varsa,
İçimizde de ilahi bir gerçeğimiz var !
Önce kendimizle kucaklaşmalıyız.
İçimizdeki güneşe yakın durmalıyız.
Çünkü bizi yakan da o, üşüten de o.
Bizden nefret eden de o "SEVEN DE 'O !"
Kayıt Tarihi : 6.4.2021 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!