Bazı cümleler
bitmez,
çünkü söylenirse
yalnız anlamı değil,
bir hakikat kırılır.
Bazı adlar
anımsanmaz,
çünkü dile gelirse
zaman yeniden yarılır.
Ve bazı anılar
anlatılmaz
çünkü kelimeye dökülmek,
onları sınırlamak olur.
İnsan,
hafızasını unutmakla değil,
derinleştirmekle arınır.
Gönül saklar;
çünkü saklamak bazen
yaşamaktır bir duyguyu
daha zarar vermeden.
İçte kalan şey,
susan bir yankıdır aslında
sesi çıkmaz ama
her sessizlikte konuşur.
Bir bakışta titreyen iç
bir anının değil,
bir hakikatin izini taşır.
Ve bil ki,
görünmeyenle sınanır insan:
söylenmemiş sözlerle,
tutulmamış ellerle,
tamamlanmamış vedalarla…
İçte kalan,
bir boşluk değil,
tam aksine:
varlığın en dolu yeridir.
Orada zaman işlemez,
orada kelime susar,
orada sadece sen kalırsın
çıplak, eksik ve gerçek.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 19:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!