İçime Konuşmak Şiiri - Erva Sevtap Peksak

Kapanmaz dillerin açtığı yaralar.
Bir ömrün kısa özetidir,
Kederli bakışlar.
Hepimizin bir geçmişi var.
Kanadımız kırık
Lâkin Umutlarımız hep diri,
Sarılsam geçecek konuşsam kanatacak.
Ne desem boş, yara aldığın yerden değil de
Kederini kimselerin duymadığında
içine dökülürsün.
Sararır içimde yaprak gibi ömrüm.
Bir hüznü en iyi anlatan nedir sence?
Kendimi bulduğum yerde seni yitiririm.
Unutma ki: "Allah sabredenlerle beraberdir.
Sustuklarımı duyuyorsun değil mi? Ellere susup da hep içime söylediklerimi,
Her nerede olsam, oraya sığamıyorum.
Rabbimmm , çok yorgunum.
Takıldı yine hüznüm kederin ağına, Yeşeren umutlarım çiçek açsın. Hayat; geçip gidiyor işte.
Bazen dağları aşacak güce sahipken
Kimse bilmez sessizliğinin nedenini
içine dönmenin sebebini
Çok değişti derler sadece,
🥀