-- İçimdeki Yalnızlık Şiiri - Kasım Kobakçı

Seni sevdiğim için,
----atıyor belki de,
--------bu kalbim,
Utanır belki de,
----senin yüzüne bakmaya,
--------benim yüzüm,
Seni tanımayacak belki de,
----bu kadar
--------uzun zaman sonra,
Aldırmayacak belki de,
----o çılgın gözlere.
*
Geri dönmek istemezsin
----belki de,
--------mutlu olmasan bile,
Alıştırmıştır
----belki de seni,
--------buna yolculuklar,
Vazgeçmesi zor şeylerdir,
----alışkanlıklar ise,
Nefes nefese kalıp
----geriye bakarsan,
--------göreceksin
------------zirveye ulaştığını.
*
Renklerini
----ortaya koymuştu
--------gözyaşlarım,
Bu ayrılığın
----olmayacak
--------bir dönüşü,
Aşk akıyordu
----uzun zamandır
--------sesimden,
Saplandı
----yalanların bıçağı
--------kalbime.
*
Sevdiğimi söyleyemem
----bitene kadar,
Yazarım da,
----öperim de,
--------koklarım da,
Yalan söyleyemem,
----zarar ediyorum
--------her sene,
Sevdiğimi söyleyemem
----bitmeden.
*
Belinden tutmuş sanki,
----bütün renklerin siyah,
Küçük bir yıldız gibi,
----gözümdeki ay,
Bir hediye varmış sanki,
----en çabuk ölene,
O kadar büyüyor ki,
----içimdeki yalnızlık.