Her insan bir âlem hem de kendi içinde değil sadece,
Bir büyük âlemin parçası.
Var olur dünyanın ekseninde.
Var olmak ister aslında döner dünyanın içerisinde.
Her dönüşüm bir başka ben yaratır.
Ve hep bir ümit,
Üç günü ile bizi avutan dünyada.
Kim verir bu hayalleri,
Kimden alırız uğruna mücadele edilen her ne ise.
İnsandır yaşarım der evrenin içerisinde,
Yaşarım ve dönüştürürüm şu kocaman dünyayı.
Peki nedir varış, nereyedir dönüş?
Dönmek midir bizi biz yapan, bizi bize götüren.
Elbette buna verilecek cevaplar çok.
Hem çok hem de belki yok.
Yol üzerindeyiz ne vakit arayıp bulsak kendimizi.
Amma doğru amma yanlış.
Nedir bu amacın içinde başka amaçlar arama?
Nedir seni senden uzakta arama.
Bir ses var belki, duymuyoruz.
Ya da çok duyduk frekansı yakalayamıyoruz.
Ama bilmek gerekir ki, bir tınıdır aslında.
Bir tını hizaya çeker bizi.
Hiza bizimle hizaya gelir tekrar.
Âlem olan insan âleme değer
Var olur.
İnsan,
insan olur kalır varlığın hanesinde…
Nuh Muaz Kapan
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 11:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!