Ben, kapının önünde duran yalan,
Bütün gülüşlerimi, ödünç aldım senden,
Her gece yatağa girince kaybolan,
Ve sabah, yeniden doğan ruhsuz ten..!
Aynaya her baktığımda, seni görüyorum,
Oysa sen, taşıdığım bütün sırrın adı,
Sesini boğdukça, daha derin duyuyorum,
Ruhumun yırtılan, en acıyan yanı..!
Hangi günahı sana devrettim, bilmiyorum,
Ama bu yükün altında, omzum eğik,
Ben senin unuttuğun, her şeyi anlıyorum,
Sadece gerçekler, bu yüzden küskün ve soğuk..!
Gel, bu savaşta kim galip çöz haydi,
Yoksa ikimiz de, aynı karanlıkta kalırız,
Ben senden kaçarken, soluksuzum gayri,
İkimiz de aynı anda, nefes alıp daralırız..!
Kayıt Tarihi : 30.11.2025 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!