İçimdeki Seni Anla Şiiri - Faruk Doğan 2

İçimdeki Seni Anla

Yazmak istedim sana bu gece,
Sessizliğin ortasında en çok sen konuşuyorsun içimde…
Dışarıdan bakınca belki sakin, belki suskunum,
Ama bir bilsen, içimde ne fırtınalar seninle…

İçimdeki seni anla…
Görmesen de gözümdeki hayalini,
Duymasam da sesini her gün,
Kalbimin her atışında sen varsın.

Bir gülüşünü özledim,
Ama sadece yüzünü değil,
İçimde büyüyen seni…
Susarken bile anlatan, bakarken bile sarılan seni...

Sana hiç söylemediklerim var,
Çünkü bazı duygular kelimelere sığmaz.
Ama içimdeki seni anlarsan,
Anlarsın ne kadar çok sevildiğini.

Geceleri seninle uyanıyorum,
Gündüzleri yokluğuna alışmaya çalışarak geçiyorum.
Ama hep taşıyorum seni içimde,
Bütün yüküyle, bütün güzelliğiyle…

İçimdeki seni anla…
Çünkü ben her şeyin ötesinde,
Senin kalbimdeki yerini değil,
Seninle birlikte atan bu kalbi anlatmak istiyorum sana.

Ve bil ki,
Ne zaman adın geçse bir şarkıda,
Ne zaman rüzgâr dokunsa saçlarıma,
İçimdeki sen fısıldıyor:
“Ben hâlâ buradayım…”