İçimdeki Saklı Şehirler Şiiri - Uğur Kağan

Gözlerin, sabahın ilk ışığı kadar ağır
Ve yavaşça düşüyor gecemin ortasına
Ellerin, sözcüklerden daha uzun
Bir dokunuşun yetiyor
Kalbimdeki tüm duvarları yıkmaya

Sen gelmeden önce dünya, kendi sessizliğinde yaşardı
Her adımım taş gibi sert, her nefesim boşluk
Ama sen geldin
Ve gecenin karanlığı
Bir anda çiçek açtı içimde

Sevgi, sadece iki yürek arasında değil
Toprağın altında bekleyen köklerde,
Rüzgarın uğultusunda
Ve insanların unuttuğu sokaklarda
Senin adınla konuşuyor

Ben sana bakarken zaman donuyor
Ve şehir, senin gülüşünde yeniden kuruluyor
Her köşe, her taş, her sokak
Seninle anlam kazanıyor
Sen olmadan hiçbir şey tamam değil

Aşk, yalnızca düşlerde değil
Gerçekte de kıyamet gibi çarpıyor
İçimde bir yangın
Ama sen yanımda olduğunda
O yangın, sıcak bir liman oluyor

Senin sesin
En soğuk kış günlerinde bile
Bir bahar rüzgarı gibi esiyor
Ve ben
Her anı, her nefesi
Seninle yeniden öğreniyorum

Kalbimde saklı şehirler var
Hiç kimse göremez
Ama seninle göz göze gelince
Fırtınalar kopuyor içimde
O gözlerinin karanlığında boğuluyorum
Her bakışın yakıyor içimdeki saklı şehirleri

Biliyorum
Senin içimde yaktığın şehirleri
Kimse söndüremez
Ne yaparsam yapayım
Seni asla unutmayacağım
Ve sen bir daha böylesine sevilmeyeceksin