İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ne ilk ne son kez kokluyorum üzerinize attığım toprakları.
Yaralarım kalın kabuklar altında gizli kanamalarla sızlarken,
Sitemli suskunluğumu salıyorum soğuk duvarlara.
Camlara yazılan baş harfleri silinmiş,
Yalnızca kangren yalnızlığımın çaresizliği parmak izlerimde kalan.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
