İçimdeki meleğe Aşk Şiiri - Aydın Eryılmaz

Ne gündüz belli ne geceler,
Zaman bile suskun değil artık—
Soğuk bir yürek alnımdaki çizgilerde dondu,
İçimde fırtınalar hâlâ kavga ediyor, söndüremediğim.

Bir melek öldü içinde gizli,
Haberi yok, izini süremedim.
Yaşamak diyorlar bir oyun değilmiş—
İşte bu gerçek tam da bu gönlüme saplanan bıçak.

İnsanları anlamak… imkânsız bir labirent,
Yüreğimde kaç ah öldü sayamıyorum.
Ve bu iç savaştan çıkmak o kadar kolay değil,
Her yara, her çarpışma derin bir iz bırakıyor.

Bazen sadece…
Sessizce dinlemek istiyorum seni,
Melekler bile sever mi anlatır mısın?
Çünkü sen benim sığınak, benim ilhamımsın.

Unutma beni, ey gamzelerin sıcak ışığı—
Bizim farkımızda gizli sevdamız, sevgili.
Bu aşk değilse nedir kim bilir?
Yine de bil ki, içimdeki o ölüme inat,
Yaşıyorum… belki seninle yeniden.