İçimdeki Kuşları Vurdular

İçimdeki kuşları vurdular
çocuk da değilim artık!
eteklerimde takılı kaldı uçurtmalar
çocukluğum ağladı ardımdan
ben ağlamadım
ellerimden uçtu gitti gökyüzü
ne artık ruhumda gökkuşağı
tenimde kurumuş gül kokusu
çocuk da değilim artık!
oysa biraz daha kalsam seninle
-hayattan vazgeçmeyecektim

kuşlar
uzak kalmışlığım
kimse yakınım olamadı daha benim

İçimdeki kuşları vurdular
çocuk da değilim artık!
belki bir çiçeği dalından
bir türküyü sesinden
gökyüzünü mavisinden vurdular
sesim çıkmadı
hiç yüzleşemedim çocukluğumla

kuşlar
suskun kalmışlığım
kimse feryadım olamadı daha benim
...