Suskun zümrelerin sessiz tanığı,
Yokluğunda yanar dil alev alev.
Kâbusumun eli kanlı sanığı,
Ne hortlaktır, ne heyula, ne de dev.
İçimdeki Ferhat küskün dağlara,
Aşk kelimeleri üzüntü verir.
Gölgem bile düştü arsız ağlara,
Her güneş doğuşu umudum erir.
Kayıt Tarihi : 9.8.2009 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!