İçimdeki Dost Ateşi Şiiri - Furkan Pala

İki dost kestirmişler gözlerine,
Bakışları alev alev yanıyor sanki,
Ayırmayı deniyorlar üstlerinde cahiller,
Bilmez misin ki,ibret almaz mısın ki,

Ölüm bile zor ayırır onları,
Seni sana bıraktım demeden gidişleri adeta,
Bilmez misin ne zor buldular birbirlerini,
İki dostun üçüncüsü benim diyor Allah.

Biri diğerine gelir anlatır halini,
Kuşlar dinler,dağlar inler,
Konuşmaları keskin bir kılıç misali,
Göz göze gelince kesiverir kalplerini.

İşte öyle yandılar,öyle sevdiler birbirlerini.
Neydi dostluk kıvılcımını alevlendiren neydi,
Biri birinden ırak olsa koyar yüreğine diğerinin,
İşte nedir bu sevgi derlerse söyle ona yar,

Bilmez misin ne zor
buldular ne zor giderdiler içlerindeki dost ateşini....