Salıncakta sallanan düşlere gebe
Kaç doğumdan alındım doğmayan umutlarda
Pencere kenarı hüzünlerle avutulmuş ve unutulmuş emeklerken
Bir ayağı üstünde ileri gitmekte ısrar etmekte
Kaç çocuk var içimde büyümeyen daha doğmadan düğümlenmiş Kaç çocuk öldürdüm içimde döle düşmeden hüzne düşmüş hüzne dönüşmüş
Şimdi kaç çocuk kalır içimde faili meçhul, gayri ihtiyari, gayri meşru...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta