Bir örümceğin ağını ördüğü mevsimde,
Düşler de susarmış söylermiş gerçekler de.
Eylemsizliğe döndürülmüş çelişkilerde,
Bebekler ağlarmış tüm sahil kentlerinde...
Yalnızlığın labirenti olmuş hep düşüncelerim,
İçimde unuttuğum deliyi mısralara hapsettim



