Yalnızlık diz çöktü yüreğime
Sustukça büyüdü içimde sen
Bir resmin kaldı, solmuş ellerimde
Konuşsam ağlayan, sustukça kanayan
Bir kere sevmiştim, Bin kere yandım
Geceleri adını içime kazıdım
Sana değil, kendime dargınım
Neden hayla seni arıyorum
Giden sen oldun, kalan ben sanmıştım
Meğer içimde en çok ben gitmişim
Ne adını andım, ne yüzünü unuttum
Ben hayla seni kendime anlatıyorum
Bir gün döner misin diye değil
Sadece içimde kalmasın diye
Bir gün affeder miyim seni bilmiyorum
Ama hayla seni içimde taşıyorum.
Kayıt Tarihi : 13.8.2025 23:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!