Bir çığ gibi büyürken içimde sen, çelişiyordu kafamfa doğrularla yanlışlarım. İçimde yeşeren filizi suskunluğumla öldürdüm ben; sırlarım sessizliğimde gizli şimdi. Anlatamadığım bir masalın kahramanısın sen; ben, Kaf Dağının ardındaki sır; yollarca geride kalan geçmişim; yitik geleceğim...
Sende kaybettim ben en güzel yarınlarımı.
Kimvurduya giden aşkımı, gömdüm kalbimin en derin yerine; sen benden, ben senden bihaber...
Her geçen gün biraz daha büyüdü içime ektiğin acıveren çiçeği;
Sen benim değil, aşkın kıymetini bilemedin...
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor