İçimde Sana Açılan Gök Şiiri - Poyraz Özbey

Sustu evren bir anlığına,
bir yıldız düşürdü alnıma sessizce.
Senin adın değildi belki o ışık,
ama parıltısı içime seninle işledi.

Yüreğimde saklı bir gök var benim—
her sabah sana uyanan,
her gece seninle örtünen bir gök.
Bulutları senin düşüncelerinden örülmüş,
yağmuru gözlerinden süzülmüş bir sonsuzluk…

Ben seni sadece sevmiyorum,
ben seni yaşıyorum,
sessizliğin ortasında atılan bir kalp gibi,
görünmeyen ama her şeyi var eden
bir nefes gibi…

Seninle var olan kelimelerim var,
hiçbir dilin telaffuz edemediği.
Ruhumun derinliğinde filizlenmiş
adı bilinmeyen çiçekler gibi…

Ve eğer bir gün bu dünya susarsa,
ben sana bakarak yeniden başlatırım zamanı.
Çünkü sen…
sadece bir insan değil,
bir evrenin kalbinde yankılanan
tek anlamlı şiirsin.