İçimde kırıklar Şiiri - Yusuf Berkman

İçimde kırılmış bir masa var,
üzerinde devrilmiş bir cümle:
“Seni unutmam sanmıştım.”

Masa hep orada geleni gideni olmasada.
Bazen kalkıp dolaşır cümle odada,
duvarda asılı gölgesiyle oynaşırken gece lambası.
Ne zaman çayım bitse,
seninle konuşmuşum gibi hissederdim.

Sonra bir kent uzar önümde —
balkonlar insanlar,
hiçbiri sen olmazsın.
Biraz annemi hatırlatırlar
ya da babamın sustuğu ânı.

Yaslayıp başımı kaldırımlara,
Sükûnet ararım.
Beton üzeride olsa sade yalın,
Yoruluyor insanlar,
birini çok severken
kendinden azalırken.

Unuturum bir gün belki,
Bahşis niyetiyle bırakılmış para üstüyle.
Unuturum bir çay bahçesinde seni.