İçimde ki Uçurum Şiiri - Salim Erben

Uçurum içinde yol aldığından beri
Karardı güneşli soldu ümitler
İlkbaharda açan menekşeler yok
Vurgun gönlüm yorgun artık
Sevda kuşları havalanıyor
Sevda bitiyor ben kalıyorum.

Ankara garında çivisi çıkmış
Banklar üstünde uyku tutmuyor
Hani nerede yitik düşlerim
Herkes gidiyor ben bakıyorum.

Korku tufanına yakalanmış gibiyim
Ankarada öleni her gece sesiz
Törensiz gömerler
Ağıt yakar baykuşlar
Yas tutar yarasalar
Birde ben yalnızlığın acısını
Kökü kursun gurbet sancısı
İnsansız cellat boynunu vursun
Sana yalnızlığımı gönderirken
Umutlar tükeniyor ben sönüyorum