Etlik Bir Papatya Şiiri - Salim Erben

Ne kadar kahretsek te
İkimiz de yaralıyız
Serap misali
Ay şavkı bir yanımız
Gözlerden uzak
Ha açtı ha açacak
Tomur tomur fidanımız
Kurusa da çatlasa da
Toprak bizim toprağımız
Oysa ki
Çiçek düşlerdik biz aşkı
Zehirli sarmaşıklar arasında
Şimdi her şey mıh gibi aklımda
Kenetlenip öpmek vardı
Şımsıkı sarıp zamanı
Tutuşup yakmak vardı
Yeniden kor olmak köz olmak
Küllenmiş bir kıvılcım
Ateşler içinde ürkek
Mangal gibi bir yürek
Yandı yaktı neylesin aşk
Ben seni bir kış sabahı
Gülhanenin soğuk yüzünde buldum
Düğümledim dudaklarımı öptüm
Erittim bakışındaki buzları
Sevgi tohumladım geleceğe
Kahve gözlerini katık etim
Sürdüm ömrümce ekmeğe
Bu günü, yarını, seneleri.
Seninle yaşayarak
Yavaş yavaş sessizce..
Ölüp gitmeğe.