İçimde Gömülü Bir Adam

Acı bir kahvenin bıraktığı tat.
Ne ölmüşüm, ne de sanki yaşayacak.
Zamanım mı tükendi, ama hâlâ uyumadım.
Seni bekleyen gözlerime bak.

Tik tak, tik tak, neye kadar sürecek?
Elim kalbime gittiğinde, acaba senin için mi inleyecek?
Şahtilerim var, hâkim bey, onu ben öldürmedim.
İçimde gömülü bir adam var.

Kumarda duygularımı da kaybettim.
İçtikçe içen şu sarhoş hâlime benim.
Tenhada sorulan soruların cevabı,
Pandora’nın kutusunda saklı.

İşte bu benim son savunmam.
Shakespeare’den öğrendiğim acizane gururlan.
Son kez karşına çıkarım.
Hâlim Schrödinger’in kedisi.