Kendimi içine atamadığım
o derin rıhtım serinliğinde rüyalar yaşattı bana,
yalnızlığın kaybolmuş resim hatırası.
Ve ben gün geçtikçe daha çok acıyorum,
güneşe set vuran is kokulu perdenin ardında
yudum yudum çekip içimde erittiğim sızılarıma.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
puslu sevdam....
bambaşka bir final...
her cümlede ve her okuyuşta yeni bir anlam yeni bir renk....
Beğendim..!
Son pasajı ayrıca beğendim.
umarım öyle olur...tebrik şiire ve sevgiye...
içimizde sızıları eritmek..
bu heralde tüm şairlerin ortak noktasıdır..
içimizde tüm duyguları eritmek, posasınından şiir yapmak... kelimeleri ziyan etmemek..
her duyguyu yaşar her insan.. ama herkes anlatamaz böyle güzel...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta