İçimde Bir Işık Var Şiiri - Serkan Çardaklı

Gece çökerken sustu yollarım,
Diken sardı geçmişi, anılarım.
Bir adım atmaya korkarken bile,
Ruhumda kıpırdar yarınlarım.

Duvarlar konuşmaz, taş sağır, beton soğuk,
Ama içimde bir ışık var, en dokunulmazda.
İniltisiz bir dua gibi yükselir içimden,
Ve bilir: Sabır, zamanla açar sır kapılarını.

Çökmüş bir gövde, ama dimdik bir öz,
İçimde kırılmış nice kelâm, nice söz.
Ama o sözlerin küllerinden doğan,
Bir tek harftir ki, yazar kaderi: “Yeniden.”

Üşürken içim, rüzgâr bile ürperir,
Bir gözyaşı düşer, sessizce direnir.
Ve ben, nehrin en derin kıvrımında,
Umudu bir taş gibi sıkarım avucumda.

Çünkü bilir kalbim, duymasa da ses,
Çile, bir mekteptir, sınavı nefes.
Ve en çok susarken öğrenir insan,
Beklemek: Yaradan’ın en büyük lütfu esas.