En derin sessizliklerde büyür bazı insanlar,
Lambası sönmeyen bir sabır gibi yanarlar.
İçinde bir ömür taşır da kimse bilmez,
Fısıltıyla anlatır sevgiyi, yüksek sesle değil.
Eksilmez dokunuşları zamanın yorgunluğundan,
Leylak kokar elleri, rüzgâra benzer teni.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta