İçim Yanıyor Şiiri - Mehmet Fatih Kahra ...

Yalnız yüküm ağır çekmişim cefa
Yaşasam da öyle sürmedim sefa
Dostum diyenlerden görmedim vefa
Kırılmışım canlar içim yanıyor

Canım dedim demek severek sıktım
Sevdim sevilmedim bu halden bıktım
Dizginleyip nefsi hevesi yıktım
Darılmışım canlar içim yanıyor

Yumuşak diyerek çattım sertlere
Güvenim kalmadı artık fertlere
Kaçarken iyice nice dertlere
Karılmışım canlar içim yanıyor

Ne diyeyim beni mecnun kılana?
Kimse demedi ki kalk git sılana
Denize düşmüşüm meğer yılana
Sarılmışım canlar içim yanıyor

Duygularım meflûç yaşlı gözlerim
Bilmiyorum şimdi kimi özlerim
İknaya yetmedi onca sözlerim
Vurulmuşum canlar içim yanıyor

Çökmüşüm çözüldü dizde bağlarım
Efkârda yoğunluk yürek dağlarım
N’olur dokunmayın hemen ağlarım
Yorulmuşum canlar içim yanıyor