İçim yanar, her an, her saniye.
İçimdeki bu acıyı tarif etmek imkansız.
Bir yara gibi, her gün biraz daha derinleşiyor, her nefeste biraz daha canımı yakıyor.
Gözlerimi kapattığımda, sadece karanlık görüyorum.
Bir zamanlar hayal kurduğum, umut ettiğim her şey, şimdi sadece birer kül oldu.
Neden ben?
Neden benim kaderim bu kadar acımasız?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta