İçim Acıyor İnsanlık Şiiri - Yusuf Ter

İçim acıyor ey insanlık.
Kanayan yarama tuz bassalar bu kadar acı duymazdım.
Duymazdım bu kadar acıyı iliklerime kadar,
İçim acıyor insanlık,
Sen bu kadar vurdumduymaz oldukça.

İçim acıyor ey insanlık.
Gördüğüm bu manzara karşısında
Telaşlı koşuşturmalar sürerken
Bir ses bekleniyor, bir çığlık sesi
Hal böyleyken insanlık
Bazı kesimde ki neyin öfkesi?

İçim acıyor ey insanlık.
Kuşlar bile telaşlı uçarak
Göç ediyor buralardan
Ve kumruların ağıtları yükseliyor
Feryat figan içinde
Mavi patiskayı yırtar gibi gökyüzünü deliyor.

İçim acıyor ey insanlık.
Gözyaşlarım içime akıyor
Haniya kardeştik, doğusuyla batısıyla
Güneyde ayağımıza diken batsa, kuzeyde ki sızlardı
Hiç öyle olmadı!
Yine yanlış karar verdi sarı kadı
Bu karara alkış tuttu kara kadı.

İçim acıyor ey insanlık.
Sana baktıkça senin gözlerinde
Kırılan ışıkları gördüm
Göz uçlarında.
Kirpikleri ateş saçıyordu birilerinin
Ağzından çıkan sözlerinde.

İçim acıyor ey insanlık.
Evsiz barksız insanları gördükçe
Yüreğim titriyor
Ötekileştirilirken insanlarımız, ölümde dahi
Yüreğim kanıyor insanlık
Yaşamlarından eksik etmeyenler Allahı
Vatanseverlik uğruna bir anlık .

İçim acıyor ey insanlık.

Yusuf Ter 09.12.2011
Saat 01:17 İsviçre