İçim Açılıyor Şiiri - Özgür Hamza

Ben, şimdi, bir yaprağın ucunda
yağmurdan hemen sonra
bir su damlasını içiyorum.
Görseniz, içim nasıl hayat dolu...

İçiyorum yudum yudum
ve içtikçe içim açılıyor.
Öyle ki, kadifecik ellerini güneşe açan
bir gelincik çiçeğiyim sanki...

Küçücük bir çocuk oturuyor
o gelinciğin özünde.
Gördünüz mü bakın, gülüyor.
Benim çocuğum o...
O çocuk, benim!

Ne olur kimseye söylemeyin.