İçerideki Ormanlık Şiiri - Berat Özdemir

Üstümüzde ki hasret,
Feci kıskançlıklar doğuruyor,
Fizik ötesinde.
Bu olanlar ne bitiyor,
nede bitirtiyor.
O ise bütün yazılanların,
Haykırışların en berisinde,
Bulanıkça görünüyordu bize.
Yetmiyordu zehirli fal okları,
Fırlattıkça atıyorlardı.
Çok yakınlarda ise,
Ormanlık bir alan,
Beliriyor içeride bize.
Biri hep ayrı,
Hep bir bağımsız,
Kendi halinde.
Pahalıya patlayacak,
Bu bağımsızlık.
Sanki herkes bitti de,
Bir biz kaldık
Laf anlayacak,
Bir de yazdıklarımız.
Belki hislerdi artık basit,
Belki de nedeni,
Bu devir çok basit.