İçerideki... Şiiri - Hasan Belek 2

Bazen suskunluk,
en kalabalık cümledir.
İçinde birikmiş kelimeler,
sahiplerini yitirmiş bakışlar,
ertelenmiş vedalar taşır.

Bir masanın üzerinde unutulmuş
soğuk bir çay bardağı gibidir zaman;
dokunmaya kıyamadığın,
atmaktan vazgeçtiğin.

Hayat dedikleri,
bir camın buğusuna çizilen anlamsız bir şekil.
Dışarıdaki telaş,
içerideki enkazı örtmüyor.

Herkes kendi yankısını arıyor
başkalarının gürültüsünde.
Ben ise kendi sessizliğimin
en sadık dinleyicisiyim.

Kendi enkazımın mimarı,
kendi göğümün yitik yıldızıyım.
Ne aradığımı bilmeden
kaybettiğime üzülüyorum.

Parmak uçlarımda birikiyor
dokunamadığım her şeyin sızısı.
Ve yürüyorum,
kaldırımların umursamazlığında,
omzumda görünmez bir elin ağırlığı,
içimde bir evrenin yorgunluğuyla...

Hasan Belek
10 08 2025
Akçay